برای خیلی‌ها این سوال مطرح است که خدا فرموده "مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم" به چه معناست؟ چرا برخی از دعاهای ما به استجابت نمی‌رسد؛ حال آن که خیلی از خدا درخواست می‌کنیم؟ مگر وعده خداوند نیست که پاسخ دهد؟!

شایان ذکر است که برای اجابت دعا شرایطی لازم است که اگر همه آنها رعایت شود در نهایت بحث مصلحت و حکمت خداوند به میان می‌آید که آیا اجابت این دعا به مصلحت فرد است؟ آیا بنا بر حکمت می‌باشد؟

در اینجا برای تفهیم شدن معنای اجابت و استجابت به توضیحات حجة الاسلام والمسلمین فاطمی‌نیا متوسل می‌شویم تا پاسخ این سوال را دریابیم.

"استجابت یعنی این که دستت خالی برنگرده! یه چیزی رو طلب کردی؛ ولی نگذاشتن دست خالی برگردی. حالا اگر اون چیزی رو که خواستی؛ ندادن، به جایش یه چیز دیگه دادن. مهم اینه که نگذاشتن دستت خالی بماند.

مثلا پدر ما، خداوند رحمتش کنه، مرد بسیار بزرگوار و عالمی بود؛ به من گفت برو از فلانی، فلان کتاب رو بگیرید. رفتم در خونه آن شخص، گفتم فلان کتاب رو پدرم خواستند. رفت و برگشت، گفت آن کتاب نیست؛ آن رو ندارم. به من یک تسبیح داد و گفت به پدرتان بگویید آن کتاب رو نداشتم ولی این تسبیح، سوغات مشهد هست.

آن شخص، خواسته‌ی من رو استجابت کرد. استجابت یعنی این .

اگر آن چیزی رو که خواستی بهت ندادن بدان یه حکمتی هست. اینقدر روی خواسته‌هاتون اصرار نکنید.

فی المثل یک کشاورزی هست؛ دیم کاشت می‌کند. زمین رو شخم زده؛ بذر پاشیده؛ کارها رو انجام داده؛ حالا منتظر باران هست. دست به دعا برداشته که باران بیاید. اگر باران نبارد کشتش می‌سوزد! و زندگیش از راه فروش محصولش می‌گذرد.

حالا یک نفر هم هست که کارش خشت‌زنی است. خشت می‌زند، و می‌گذارد جلوی آفتاب تا خشک شود و ببرد بازار بفروشد. او هم از این طریق امرار معاش می‌کند. او هم خشت زده؛ آماده گذاشته که خشک بشود. دست به دعا برداشته که دو سه روز باران نبارد تا خشت‌ها خشک بشوند.

دعای من و شما هم از همین قماش هست که خداوند بر اساس حکمت پاسخ می‌دهد.

وقتی دعایی می‌کنید، آن چیزی رو که خواستید یا توی همین دنیا بهتون می‌دهند؛ یا بهتون آن دنیا می‌دهند؛ یا یه چیزی بهتر می‌دهند؛ یا نه، می‌دهند به یکی از افراد نسلتون؛ که همه این کارها از روی حکمت انجام می‌شود!